sobota, 15 stycznia 2011

Podstawowe wielkości promieniowania widzialnego.

                       
Strumień świetlny jest to ta część promieniowania optycznego emitowanego przez źródło światła, które widzi oko ludzkie w jednostce czasu. Jednostką strumienia świetlnego jest lumen (lm). Jest to strumień świetlny wysyłany równomiernie we wszystkich kierunkach przez źródło światła o natężeniu 1 kandeli w jednostkowym kącie bryłowym równym 1 steradianowi.

Światłość jest to gęstość kątowa strumienia świetlnego źródła światła w danym kierunku.  Światłość charakteryzuje rozsył strumienia świetlnego w przestrzeni, czyli ilość strumienia świetlnego wysyłanego przez źródło światła w niewielkim kącie bryłowym otaczającym określony kierunek. Jednostką światłości jest kandela cd = lm/sr, gdzie sr to steradian – jednostka kąta bryłowego a kandela to 1/60 część natężenia światła wysyłanego w kierunku prostopadłym przez ciało doskonale czarne o powierzchni 1 cm2 w temperaturze krzepnięcia platyny równej 1760oC.

Natężenie oświetlenia to gęstość powierzchniowa E strumienia świetlnego padająca na daną płaszczyznę, czyli inaczej mówiąc jest to stosunek strumienia świetlnego padającego na płaszczyznę do jej pola powierzchni E = F/S. Natężenie oświetlenia w polu bezpośredniego oświetlenia powinno być uzależnione od natężenia oświetlenia w polu zadania. Jednostką natężenia oświetleniowego jest luks (lx), gdzie lx = lm/m2, gdy na 1 m2 tej powierzchni pada równomiernie strumień świetlny równy 1 lumenowi.

Luminacja to światło, które odbije się od powierzchni i dotrze do oka obserwatora. Ogólnie luminacja jest ilością światła wysyłaną z określonej powierzchni, promieni odbitych. Ilość odbitego światła zależy nie tylko od natężenia światła, ale także od barwy i rodzaju powierzchni odbijającej promienie. Luminację posiada wszystko to co widzimy. Również źródło światła ma określoną luminację, gdyż światło wysyłane jest zawsze z określonej powierzchni, czasami bardzo małej. Jednostką luminacji jest cd/m2.
Rozkład luminacji w polu widzenia wpływa na poziom adaptacji wzroku i na wygodę widzenia. Dla jej zapewnienia zalecane jest unikanie zbyt wysokich luminacji, które mogą spowodować wzrost olśnienia, zbyt wysokich kontrastów luminacji, które powodują zmęczenie ze względu na ciągłą readaptację wzroku oraz zbyt niskich luminacji i zbyt niskich kontrastów wywołanych w monotonnych środowiskach pracy.
Luminacje powierzchni mogą być określane współczynnikiem odbicia i natężeniem oświetlenia na określonych powierzchniach.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz