Oddziaływanie promieniowania nadfioletowego na organizm człowieka nie jest wyłącznie negatywne. Dzięki wytwarzaniu w skórze witaminy D mając tu na myśli promieniowanie UV-B i jest ono stosowane w odpowiednich dawkach, nie przekraczających wartości dopuszczalnych jest elementem korzystnym. Poza działaniem bezpośrednim ma ono również oddziaływanie pośrednie polegające na tym, że w powietrzu otaczającym źródła promieniowania nadfioletowego, pod działaniem fotonów o dużej energii zachodzą reakcje fototechniczne, przy których powstają tlenki azotu NO oraz ozon, których wdychanie jest szkodliwe.
UV-A oddziałując na skórę, wywołuje w niej swoisty rodzaj pigmentacji o odcieniu szarym, które może wywołać słaby rumień skóry. Oddziałując na oczy, nie powoduje jeszcze stanu zapalnego, powodując natomiast efekt fluorescencji przejrzystych ośrodków gałki ocznej. Efekt ten występuje na niektórych stanowiskach kontroli technicznej, gdzie wykorzystuje się fluorescencje różnych substancji pod wpływem promieniowania UV-A.
UV-B wywołuje głównie rumień skóry takie jak zaczerwienienie, obrzęk aż do powstania pęcherzy. Ten zakres nadfioletu średniego jest nazywany również podzakresem erytemalnym od łac. nazwy rumienia - erythema. Narażenie pracowników na promieniowanie nadfioletowe charakteryzowane jest przez wartości skuteczne napromieniowania erytemalnego. Najwyższa dopuszczalna wartość skuteczna napromieniowania erytemalnego dla ośmiogodzinnego dnia pracy wynosi 30 J/m2.
UV-C nosi nazwę bakteriobójczego oraz koniunktywalnego od łac. nazwy zapalenia spojówek – coniunctivitis. Skutki narażenia oczu na działanie tego podzakresu promieniowania nadfioletowego to zapalenia spojówek i równoczesne zapalenie rogówki. Objawy zaczynają się po paru godzinach uczuciem piasku w oczach i następnie w zależności od dawki promieniowania występują dalsze objawy w postaci obrzęków i ropienia, wymagające leczenia okulistycznego.
Narażenie pracownika na promieniowanie nadfioletowe.
Narażenie pracownika na promieniowanie nadfioletowe charakteryzowane jest przez wartości skuteczne napromieniowania oka i skóry a zagrożenie pracowników promieniowaniem nadfioletowym charakteryzowane jest przez wartości skuteczne.
Jak już wspominałem wcześniej najwyższa dopuszczalna wartość skuteczna napromienienia oka i skóry w ciągu dobowego wymiaru czasu pracy, bez względu na długość jego trwania, wynosi 30 J/m2. Natomiast najwyższe dopuszczalne całkowite, nie selektywne napromienienia oka promieniowaniem pasma 315 – 400 nm wynosi 10 000 J/m2 w ciągu dobowego wymiaru czasu pracy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz