Narażenie zawodowe na promieniowanie cieplne istnieje w następujących zawodach takich jak spawacze, strażacy, pracownicy odlewni, pracownicy stalowni w hutnictwie metali, dmuchacze, operatorzy pieców do wypalania w hutnictwie szkła, palacze kotłowni, hartownicy pieców gazowych, kowale, lutownicy i operatorzy laserów.
Zagrożenie pracowników promieniowaniem cieplnym rozpatruje się z punktu widzenia możliwości uszkodzenia termicznego skóry, siatkówki, soczewki i rogówki oka.
Poniższe przykłady ograniczę do termicznego uszkodzenia skóry oraz oparzenia rogówki.
Zagrożenie uszkodzenia termicznego skóry charakteryzowane jest przez wartości bezwzględne napromienienia w całym istotnym zakresie długości fal. Maksymalne jednorazowe napromienienie skóry N, wyznaczone dla jednorazowej ekspozycji krótszej niż 10 s, nie może przekraczać wartości określonej zależnością:
N = 20 000 t 1/4 [ J m -2 ]
Jeżeli czas jednorazowej ekspozycji przekracza 10 s, należy stosować wskaźnik obciążenia termicznego WBGT.
W celu ochrony przed termicznym uszkodzeniem, oparzeniem rogówki oraz w celu ograniczenia ryzyka powstania zaćmy, maksymalne bezwzględne natężenie napromienienia oczu E promieniowaniem cieplnym wynosi:
a) dla zakresu widmowego 780-3000 nm i czasów ekspozycji t > lub = 1000 s.
E = 100 [W m-2]
przy czym w przypadku niskiej temperatury otoczenia powyższe wartości mogą ulec podwyższeniu do 400 W/m2, gdy temperatura powietrza wynosi 0 oC, i to około 300 W/m2, gdy temperatura powietrza wynosi 10 oC w sytuacji, gdy źródła podczerwieni stosuje się do ogrzewania pomieszczeń,
b) dla całego zakresu podczerwieni i czasów ekspozycji t < 1000 s.
E = 18 000 t -3/4 [W m2]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz